راز حرکت سنگها در دره مرگ کالیفرنیا
دره مرگ یک بیابان گرم و سوزان در شرق کالیفرنیا است که به عنوان یکی از گرم‌ترین مناطق کره زمین به شمار می‌آید. علیرغم دارا بودن یک طبیعت بکر، شهرت این منطقه به خاطر حرکت خودبخود سنگها است. حرکت سنگها در این دره یکی از مسائل اسرارآمیزی است که سالانه افراد زیادی را مجذوب خود می‌کند. سنگ‌هایی که بدون هیچ نیروی محرکی شروع به خزیدن کرده و از خود رد به جای می‌گذارند.
این سنگها گاهی در طول حرکت در سطح صاف دره، چرخی خورده و بر روی سایر سطوح خود می‌لغزند، بنابراین در مسیر خاص یک سنگ ممکن است چند رد گوناگون به چشم بخورد. این سنگها اگر بر حسب اتفاق به رد سنگ دیگری برسند، به شکل عجیبی تغییر مسیر داده و یک جهت دیگر را در پیش می‌گیرند!
از حدود هزار سال پیش که بومیان این منطقه را کشف کردند، افسانه‌های بسیاری درباره دره مرگ بر سر زبان‌ها افتاد. در تمام این افسانه‌ها، ردپای موجودات نامرئی و شروری به چشم می‌خورد که با تردد خود و حرکت دادن سنگها رعب و وحشت در دل بومیان منطقه می‌انداختند.
موقعیت دره مرگ
این دره در شرق ایالت کالیفرنیا واقع شده و فاصله نزدیکی تا شهرهای توریستی لس آنجلس و لاس وگاس دارد. دره مرگ پست‌ترین نقطه آمریکاست به گونه‌ای که ارتفاع آن ۸۶ متر زیر سطح آب‌های آزاد است. این منطقه آب و هوای بسیار گرم و خشکی دارد و درجه حرارت آن در تابستان به ۵۰ درجه سانتی گراد می‌رسد. به همین دلیل بسیاری از مردم آب و هوای این منطقه را با عربستان مقایسه کرده و به آن لقب عربستان آمریکا را داده‌اند.
دره مرگ پناهگاه گونه‌های کمیابی از جانوران و پرندگان نیز به شمار می‌رود. همچنین برخلاف ظاهر خشکی که دارد یک حوزه آب‌گیر بزرگ برای برف‌های آب شده دارد و همانقدر که در تابستان خشک و ترک خورده و گلی به نظر می‌رسد، در زمستان پوشیده از یخ و برف است. در سال ۲۰۰۴ در اثر ذوب برف‌های رشته کوه‌های اطراف، در این دره سیل آمد. در سال ۲۰۰۵ نیز چهار برابر میانگین بارندگی سالانه خود را داشت، اما آب دریاچه‌ای که در پایین‌ترین نقطه آن شکل گرفته بود در سال ۲۰۰۷ تبخیر شد.
بیشتر بخوانید: دهانه باتاگایا، دروازه ای به عالم اموات
کشف راز حرکت سنگها در دره مرگ
در طول سال‌های گذشته زمین شناسان برای درک اسرار این دره، تقریباً تمام قسمت‌های آن را مطالعه کردهاند. آنها اعتقاد دارند که این سنگها وقتی حرکت می‌کنند که سطح خارجی‌شان با قطرات بسیار ریز یخ پوشیده شده و به دلیل رطوبت و صافی زمین، با کمک کوچکترین نسیم کویری به حرکت در می‌آیند.
وقتی که دانشمندان در ماه‌های سرد این سنگها را برسی می‌کردند متوجه لایه‌های ضخیم یخی در زیر سنگها شدند که می‌توانست در حین ذوب شدن سنگ را به جلو براند. به همین دلیل حس‌گرهای ریزی برای کنترل جریان آب در زیر لایه‌ای از خاک، در این منطقه کار گذاشته شد. سپس با بررسی این حس‌گرها دانشمندان دریافتند که این دستگاه‌ها در ماه مارس دمای انجماد آب را ثبت کردهاند، با این داده‌ها محققان دریافتند که لایه‌های نازک یخی در زیر سنگها بستری لغزنده ایجاد کرده و همین دلیل باد به راحتی سنگها را حرکت می‌دهد. لازم به ذکر است که سرعت حرکت باد در این دره به ۱۶ کیلومتر در ساعت می‌رسد.
.
بیشتر بخوانید: دره ریفت کنیا، در حال تقسیم کردن آفریقا است
نظرات بسته شده است.