مهندسان موسسه آی آی تی (IIT-Istituto Italiano di Tecnologia) در ایتالیا ربات هوشمندی ساخته اند که در مواقع بحرانی می تواند به انسان کمک کند و علاوه بر آن به مهارتهای کاراته نیز مسلط است.
به گزارش علمی‌ها و به نقل از نیواطلس، این ربات که چنتارو (Centauro) نام دارد ۱٫۵ متر قد، ۹۳ کیلوگرم وزن و دارای ۲ دست و چهار پا می باشد که توانایی و قابلیت آنرا در محیطهای سخت و خشن افزایش می دهد.
رباتهای دو پا نقطه ضعف بزرگی دارند و آن اینست که آنها براحتی زمین می خورند. در رباتهایی که قرار است در مواقع بحرانی به انسان کمک کنند بسیار مهم است که سیستم فیزیکی آنها بر پایه انسان باشد. زیرا نه تنها می شود از آنها در حوضه های مختلف استفاده کرد بلکه از رباتهای شبه انسان می شود در معماری، کشاورزی، حمل و نقل و رشته هایی که برای انسان طراحی شده اند نیز استفاده کرد، با اینحال آنها دارای اشکالاتی هستند.
برای مثال ساختار رباتهایی شبیه بدن انسان در برابر قدم زنی با افتادنهای کنترل شده بسیار ناپایدار است. این یک مشکل اساسی است، زیرا به این معناست که احتمالا نتیجه کار خراب خواهد شد. اگر چه برخی از آخرین ربات های دارای دوپا بطور قابل توجهی از ثبات و چابکی برخوردارند، ولی با اینحال دربرابر پلتفرمهای دارای ۴پا از ثبات کمتری برخوردارند.
در ساخت این ربات گروهی از محققان به رهبری نیکوس تساگاراکیس (Nikos Tsagarakis) همکاری می کردند که برای توسعه چنتارو از یک پلتفرم ۴پا به همراه ۲ دست برای بلند نمودن اشیاء استفاده کردند. برای ساخت قسمتهای محکم و فلزی ربات از آلومینیم، منیزیم و آلیاژهای تیتانیوم و همچنین در بخشهای پلاستیکی و پرتوتایپهای اولیه از فناوری چاپ سه بعدی استفاده شد.
طراحی چهارپای چنتارو باعث پایداری بالای آن هنگام کار شده است، در عین حال در محیطهای کوچک مانند دالانهای سرپوشیده، راه پله ها و جاهایی که خرده سنگهای فراوانی داشته، نیز کارآمد می باشد. پاها نه تنها اجازه می دهند ربات از پله ها بالا و پایین برود بلکه در هرکدام از پایه ها بر روی چرخهای آلومینیمی از مواد الاستومتر برای افزایش اصطکاک در سطوح صاف استفاده شده تا سرعت ربات را افزایش دهد (بیشتر بخوانید: با هال آشنا شوید: رباتی که گریه می‌کند، حرف می‌زند و نبض دارد).
به گفته تیم، این پیکربندی اجازه می دهد تا ربات بتواند از ابزارهای قوی استفاده کند، در حالیکه ابزارهای سبک وزن با توانایی بالا با وزنی حدود ۱۱ کیلوگرم برای انسان بالغ طراحی شده اند تا با ترکیب نیروی انسان حداکثر کارایی را داشته باشد.
در سر چنتارو از سنسورهای مختلفی از جمله دوربینهای تصویربرداری، سنسورهای RGBD و سیستم لیدار lidar برای پوشش همه جانبه محیط استفاده شده در حالیکه در سرتاسر بدن آن سنسورهای گشتاور و حرارتی با حساسیت بالا بکار رفته است.
چنتارو توسط یک باتری لیتیوم یونی با توان ۱٫۶ کیلووات ساعت برای مدت زمان ۲٫۵ ساعت کار می کند و سه کامپیوتر در بدن آن در نقش هوش مصنوعی، اطلاعات را پردازش می کنند. کنترل ربات از طریق ترکیبی از سیستم های تله پرتوی و نیمه اتوماتیک پیش بینی شده است. به این معنی که یک اپراتور انسان به طور مستقیم حرکت روبات را کنترل می کند، اما در صورت بوجود آمدن مشکل یا تاخیر در ارتباط، کامپیوترهای روی بدن آن می توانند حرکات مورد نظر را پیش بینی نموده و بدون نیاز به انسان کار را انجام دهند.
نظرات بسته شده است.