نظریه نسبیت انیشتین در کهکشان های دوردست تایید شد

محققان در تحقیقی جدید ثابت کردند رفتار جاذبه در یک کهکشان دوردست شبیه رفتار آن در منظومه شمسی است. به این ترتیب نظریه نسبیت انیشتین در کهکشان های دورست نیر تایید می شود.

به گزارش علمی‌ها و به نقل از Space، این تحقیق از مفهوم کنونی جاذبه پشتیبانی و دلایل بیشتری برای وجود ماده و انرژی تاریک جمع آوری می کند. نظریه انیشتین در سال ١٩١۶ منتشر شد و توضیح می دهد جاذبه نتیجه مفهومی به نام  فضا-زمان است. به بیان ساده این نظریه پیش بینی می کند چه میزان از حجم یک ماده (در اینجا کهکشان) فضا- زمان را انحنا می دهد.  

این نظریه از زمان انتشار تاکنون بارها آزمایش شده است. اما تحقیقات جدید گروهی بین المللی از محققان به رهبری دانشمندان انستیتو توماس کولت در دانشگاه پورتموث انگلیس، نخستین پژوهش دقیقی است که نظریه نسبیت را در مقیاس ستاره شناسی آزمایش می کند.

محققان با کمک اطلاعات تلسکوپ هابل و تلسکوپ بزرگ رصدخانه جنوب اروپا در شیلی متوجه شدند رفتار جاذبه در یک کهکشان دوردست شبیه رفتار آن در منظومه شمسی است و این دقیقا همان مطلبی است که انیشتین پیش بینی کرده بود.

بیشتر بخوانید: اثبات نظریه نسبیت عام انیشتین پس از یک انفجار بزرگ در فضا