۱۰ مورد از خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

بر خلاف زمین هر سیاره جدیدی که کشف کرده‌ایم محیط خصمانه‌ای دارد. البته برخی از آنها می‌توانند قابل سکونت باشند ولی چند مشکل در این زمینه نیز وجود دارد مانند عدم دسترسی به آب و اکسیژن که پیش نیاز تشکیل حیات هستند. اما بقیه سیاره‌ها برای زندگی بشر نامناسب‌ بوده و حتی برخی از آنها کشنده هستند.

این سیارات خطرناک و کشنده برای هر موجودی که بخواهد به آنها بیش از اندازه نزدیک یا در سطح‌شان فرود آید مرگبار هستند. بسیاری از این سیاره‌ها صرفاً بیش از اندازه داغ یا سرد نیستند، بلکه شرایط وحشتناک‌تری دارند که هرگز تشکیل حیات را پشتیبانی نمی‌کنند.[۱] در ادامه ۱۰ مورد از خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری را بررسی می‌کنیم.

۱۰- HD 189733b 

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

در سال ۲۰۰۵ ستاره شناسان یک سیاره‌ فراخورشیدی به اندازه مشتری کشف کردند، این سیاره HD 189733b  نام دارد و همانند زمین به رنگ آبی بوده و با فاصله ۶۳ سال نوری در صورت فلکی روباهک قرار دارد. این سیاره بر خلاف زمین به خاطر داشتن دریا و اقیانوس آبی نیست، بلکه رنگ آبی آن حاصل ابرهای غنی از سیلیکات است.

اولین مشکل این سیاره بادهای شدید آن است که با سرعت ۸۷۰۰ کیلومتر در ساعت در سراسر سیاره می‌وزند. برای مقایسه جالب است بدانید که شدیدترین بادهای طوفان کاترینا (این طوفان در سال ۲۰۰۵ باعث مرگ ۱۸۳۶ نفر و آوارگی ۱ میلیون نفر در آمریکا شد) ۲۸۰ کیلومتر در ساعت سرعت داشتند.

مشکل بعدی باران این سیاره است، به دلیل وجود ابرهای غنی از سیلیکات شیشه مذاب از آسمان می‌بارد. بارش شیشه به علت وجود بادهای شدید به طور مستقیم از آسمان فرو نمی‌ریزد، بلکه به صورت عجیب و غریبی می‌بارد.

حتی اگر به هر طریقی بتوانیم به این سیاره فراخورشیدی برویم مشکل بعدی دمای بسیار زیاد آن است. HD 189733b بیش از اندازه به ستاره میزبان خود نزدیک است به همین علت بطور وحشتناکی داغ است. به بیان بهتر آنقدر به ستاره خود نزدیک است که هر سال آن برابر با ۲٫۲ روز زمین است. قفل گرانشی سبب شده تا یک طرف سیاره همیشه روز و طرف دیگر آن به طور مداوم شب باشد.

۹- CoRoT-7b

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

در سال ۲۰۰۹ اخترشناسان به وسیله ماهواره با عوامل انتقال گرما، چرخش و گذر سیاره‌ای (CoRoT)، سیاره فراخورشیدی CoRoT-7b را کشف کردند. این سیاره با فاصله ۴۸۰ سال نوری در صورت فلکی تکشاخ قرار دارد. CoRoT-7b یک سیاره سنگی و شبیه زمین است حتی اگر به اندازه زحل و به داغی مشتری باشد. علی‌رغم داشتن سطح سنگی که از شرایط پشتیبانی از حیات است، این سیاره چنین مکانی نیست.

برای شروع اتمسفر آن مملو از مواد معدنی است که ابرهای سنگی را شکل می‌دهند. این ابرها از خود سنگ ریزه و صخره می‌ریزند، گویی که از آسمان سنگ می‌بارد. حتی اگر انسان‌ها بتوانند از باران سنگ جان سالم به در ببرند، در ادامه با دمای داغ سطح سیاره از بین خواهند رفت. فاصله زمین از خورشید ۶۰ برابر فاصله CoRoT-7b از ستاره میزبانش است، در روز اندازه ستاره میزبان در آسمان سیاره ۳۶۰ برابر خورشید به نظر می‌رسد.

این سیاره نیز با ستاره خود قفل گرانشی شده و هر سال آن برابر با ۲۰٫۴ ساعت زمین است. همانطور که احتمالاً حدس زده‌اید نصف این سیاره همیشه رو به ستاره میزبان است به همین علت دمای سطح آن به ۲۳۰۰ درجه سانتیگراد می‌رسد. اخترشناسان اعتقاد دارند که بخش روز سیاره مذاب است زیرا سنگ‌ها نمی‌توانند در چنین دمایی جامد بمانند. 

بیشتر بخوانید: ۱۰ نکته خواندنی درباره کهکشان راه شیری

۸- KELT-9b 

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

سیاره فراخورشیدی KELT-9b که در سال ۲۰۱۶ کشف شد داغ‌ترین سیاره‌ای است که تاکنون کشف شده و با فاصله ۶۲۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی ماکیان قرار دارد. دمای ستاره میزبان این سیاره در حدود ۹۷۰۰ درجه سانتیگراد است که تقریباً دو برابر دمای خورشید (دمای سطح خورشید ۵۵۰۰ درجه سانتیگراد می‌باشد) است. به علت قفل گرانشی یک طرف آن همیشه روز است، در این سمت از سیاره درجه حرارت تا ۴۳۰۰ درجه سانتیگراد می‌رسد که از برخی ستاره‌ها هم بیشتر است.

سیاره KELT-9b آنقدر گرم است که هیدروژن در اتمسفر آن جوشیده و از سیاره فرار می‌کند و به ستاره KELT-9 اضافه می‌شود. اندازه این ستاره سه برابر خورشید است، سیاره KELT-9b هم دو برابر مشتری اندازه و سه برابر آن جرم دارد.

این دمای شدید ناشی از فاصله نسبتاً کوتاه بین سیاره و ستاره می‌باشد به طوری که هر سال این سیاره برابر با ۱٫۵ روز زمین است. این فاصله یک دهم فاصله عطارد از خورشید در منظومه شمسی است. ستاره شناسان اعتقاد دارند که این سیاره تا ۲۰۰ سال آینده تمام اتمسفر خود را از دست خواهد داد. پس از آن ستاره KELT-9 آنقدر بزرگ خواهد شد تا به سیاره KELT-9b برسد. با این حال اخترشناسان تصور نمی‌کنند که ستاره و سیاره باهم برخورد کنند. 

۷- WASP-121b 

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

WASP-121b یکی از عجیب‌ترین سیارات فراخورشیدی است که در صورت فلکی کَشتیدُم قرار داشته و ۸۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این سیاره کروی نیست بلکه بیشتر شبیه توپ فوتبال آمریکایی است. اما شکل این سیاره عامل کشنده بودن آن نیست بلکه نزدیکی بیش از حد به ستاره میزبانش عامل این پدیده است که بر اثر آن دمای سطح سیاره به ۲۵۴۰ درجه سانتیگراد می‌رسد.

اجسام جامد یا مایع نمی‌توانند در آنجا شکل بگیرند، و همه چیز فقط در حالت گازی باقی می‌ماند. این سیاره اتمسفر فلزی دارد که غنی از گازهای آهن و منیزیم است و همانند KELT-9b در حال از دست دادن اتمسفر خود است. جالب اینکه نزدیکی بیش از حد WASP-121b به ستاره میزبان عامل تغییر شکل آن است. این ستاره نیروی گرانشی بسیار قدرتمندی بر سیاره اعمال می‌کند که در نتیجه باعث تحدب بیش از اندازه در منطقه استوای سیاره می‌شود. 

۶- Upsilon Andromedae b 

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

Upsilon Andromedae b یکی از سیارات فراخورشیدی عجیب است که به دور ستاره Upsilon Andromedae A می‌چرخد و با فاصله ۴۴ سال نوری از زمین در صورت فلکی آندرومدا قرار دارد. این سیاره نیز به ستاره خود بسیار نزدیک است به گونه‌ای که هر سال آن برابر با ۴٫۶ روز زمین است و در نتیجه قفل گرانشی یک طرف آن همیشه روز بوده و دمای سطح آن به ۱۴۰۰ درجه سانتیگراد می‌رسد.

نکته جالب‌تر درباره Upsilon Andromedae b این است که داغ‌ترین نقطه آن در نیمه روز نیست بلکه در قسمتی قرار دارد که همیشه شب است. این کشف ستاره شناسان را متحیر کرد زیرا این نقطه باید در سمت روز باشد. براساس یک نظریه حرارتی که از ستاره Upsilon Andromedae A به قسمت روز سیاره می‌رسد سبب گرم شدن هوای آن می‌شود. هنگامی که هوا به اندازه کافی داغ شد، باد آن را به سمت مخالف منتقل می‌کند. هم زمان با این وضعیت باد، هوای خنک را به طرف مقابل خورشید منتقل می‌کند. این روند همیشه ادامه دارد و باعث می‌شود نیمه روز سیاره خنک‌تر از نیمه شب آن باشد.

بیشتر بخوانید: ۱۰ نکته خواندنی درباره کهکشان آندرومدا

۵- OGLE-2005-BLG-390Lb

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

OGLE-2005-BLG-390Lb یک سیاره سنگی با اتمسفر بسیار نازک است که تقریباً در مرکز کهکشان راه شیری واقع شده و با فاصله ۲۱۵۰۰ سال نوری در صورت فلکی عقرب قرار دارد. هنگام کشف این سیاره فراخورشیدی اخترشناسان تصور می‌کردند که شرایط پشتیبانی از حیات را دارد، اما بعداً مشخص شد که این سیاره بسیار سرد است و نمی‌تواند در خود حیات داشته باشد.

دمای سطح OGLE-2005-BLG-390Lb در حدود منفی ۲۲۰ درجه سانتیگراد است، همانطور که می‌دانیم این دما برای پشتیبانی از حیات بسیار سرد است. در مقایسه با زمین که سردترین دمای ثبت شده آن ۹۷٫۸ درجه سانتیگراد است، دمای این سیاره فراخورشیدی بسیار نامناسب است. این دما در بخشی از قطب جنوب ثبت شده که هیچ وقت نور خورشید به آن نمی‌تابد. نفس کشیدن در این منطقه ریه‌های انسان را از بین برده و باعث مرگ فوری می‌شود. 

۴- TrES-2b 

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

TrES-2b که با فاصله ۷۵۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی اژدها قرار دارد تاریک‌ترین سیاره‌ای است که تاکنون کشف شده است. این سیاره هم اندازه مشتری بوده و ستاره GSC 03549-02811 آن نیز به اندازه خورشید است. TRES-2b سیاه است زیرا اتمسفر آن بیش از ۹۹ درصد از نور ستاره میزبان را جذب می‌کند. اخترشناسان بر این باورند که این سیاره به علت دارا بودن اتمسفر غنی از سدیم و پتاسیم بخار شده یا گاز اکسید تیتانیوم مقدار کمی از نور دریافت شده را انعکاس می‌دهد.

با این وجود، سیاه بودن رنگ سیاره به معنای خنک بودن آن نیست، در حقیقت دمای اتمسفر TrES-2b بیش از ۹۸۰ درجه سانتیگراد است. این درجه حرارت بسیار بالا باعث می‌شود که برخی از قسمت‌های سیاره مانند سوختن زغال سنگ در کوره از خود تابش قرمز ساطع کند.

بیشتر بخوانید: ۱۰ اقیانوس فضایی و حیرت انگیز خارج از زمین

۳- OGLE-TR-56b

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

OGLE-TR-56b با فاصله ۵۰۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی کمان قرار دارد. این سیاره یک مشتری داغ است، چنین سیاره‌هایی اغلب در سیستم‌های ستاره‌ای در فاصله دور از ستاره میزبان شکل گرفته و بعد به ستاره خود نزدیک می‌شوند.

این سیاره در حال حاضر به ستاره خود بسیار نزدیک شده است. دمای سطح این سیاره فراخورشیدی ۱۷۲۶ درجه سانتیگراد بوده و هر سال آن برابر با ۲۹ ساعت زمین است. ابرهای این سیاره از بخار آهن تشکیل شده و از آنها آهن مایع می‌بارد.

۲- زهره 

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

سیارات کشنده فقط در خارج از منظومه شمسی نیستند بلکه آنها در نزدیکی ما نیز هستند. بدون شک زهره به دلیل داشتن ابرهای غنی از دی اکسید گوگرد، کشنده‌ترین سیاره منظومه شمسی است. این ابرها از رسیدن نور خورشید به سطح سیاره جلوگیری می‌کنند و مانع از خروج دی اکسید کربن کشنده از اتمسفر می‌شوند.

سطح زهره پر از آتشفشان‌هایی است که مقدار زیادی گرما و دی اکسید کربن از خود تولید می‌کنند. این حجم زیاد از دی اکسید کربن می‌تواند سریعاً انسان را مسموم کند. ابرهای ضخیم با نگهداری گرما و گاز اثر گلخانه‌ای قدرتمندی ایجاد کرده‌اند، در نتیجه دمای سطح این سیاره به ۴۶۷ درجه سانتیگراد می‌رسد.

این دما در تمام نقاط سیاره حتی در قطب‌ها نیز ثابت است. ناهید به آرامی به دور خود می‌چرخد به گونه‌ای که هر روز آن برابر با ۲۴۳ روز زمین بوده و حتی شب‌های آن نیز به اندازه روزها گرم است. محققان می‌گویند اگر زهره این ابرها را نداشت، شبیه به سیاره عطارد می‌شد.

علاوه بر دما، اتمسفر زهره یک مخلوط سیال فوق بحرانی بوده و راه رفتن در سطح آن با اتمسفر غلیظ، همانند راه رفتن در یک استخر آب است. فشار اتمسفر این سیاره در سطح برابر با فشار آب در عمق ۹۱۴ متری اقیانوس است.

وزش باد با سرعت چند کیلومتر در ساعت همانند نیروی موج دریا در ساحل است که شما را به عقب بر می‌گرداند و البته به اندازه‌ای داغ است که می‌تواند سرب را ذوب کند. اگر انسان بر اثر فشار و دما نمیرد عامل کشنده بعدی هوای زهره است که دارای هیدروژن فلورید، هیدروژن کلرید، سولفید هیدروژن و اسید سولفوریک است. این ترکیبات شیمیایی، بسیار خطرناک هستند که هم می‌توانند بدن انسان را مسموم کنند و هم گوشت را در خود حل کنند. 

بیشتر بخوانید: چرا ناسا به سیاره زهره انسان نمی‌فرستد؟ (فیلم)

۱- Proxima b

خطرناک‌ترین سیارات کهکشان راه شیری

Proxima b با فاصله ۴٫۲ سال نوری از زمین در صورت فلکی قنطورس قرار دارد. هنگامی که این سیاره فراخورشیدی کشف شد برای ستار شناسان امیدوارکننده به نظر می‌رسید. زیرا آنها تصور می‌کردند که در سطح خود آب داشته و خصوصیات کلی مشابه زمین دارد اما پس از مدتی فهمیدند که در اشتباه بوده‌اند. Proxima b آنقدر به ستاره میزبان خود پروکسیما قنطورس نزدیک است که هر سال آن برابر با ۱۱٫۲ روز زمین است. این سیاره با ستاره خود در وضعیت قفل گرانشی است در نتیجه یک طرف آن به صورت کشنده‌ای داغ و طرف دیگر یخبندان است.

پروکسیما قنطورس یک ستاره کوتوله قرمز است. یکی از ویژگی‌های چنین ستارگانی تمایل آنها برای منتشر کردن شعله‌های خورشیدی در فواصل زمانی دو تا سه ماه است. این شعله‌ها لایه‌های ازون سیارات را از بین برده و باعث می‌شوند تا آنها در معرض اشعه ماوراء بنفش آسیب پذیر شوند.

در ۲۴ مارس ۲۰۱۷ اخترشناسان انتشار یک شعله خورشیدی به سمت Proxima b را مشاهده کردند، این شعله آنقدر شدید بود که در طی ۱۰ ثانیه درخشش ستاره ۱۰۰۰ برابر شد. این سیاره ۴۰۰۰ برابر زمین تابش خورشیدی دریافت می‌کند به همین دلیل نمی‌تواند میزبان حیات باشد.

 

بیشتر بخوانید: ۱۰ مورد از عجیب ترین اشیاء کیهانی

مطالب مشابه
2 نظر
  1. محمدامین جعفری می گوید

    اوه اوه

  2. مکانیک می گوید

    واای 😳😳😳

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.