روزی که دایناسورها مردند!

یک دیرینه شناس یک گور ۶۶ میلیون ساله کشف کرده است که در آن فسیل ماهی، پستانداران و یک تریسراتوپس وجود دارد که توسط سونامی حاصل از برخورد یک سیارک به زمین از بین رفتهاند.

به گزارش علمی‌ها و به نقل از dailymail، پس از شش سال حفاری در سازند هل کریک (Hell Creek Formation) در داکوتای شمالی، یک دیرینه شناس در نهایت چیزی را تایید کرد که مدتها مورد بحث بود. در قلب داکوتای شمالی یک میدان کشتار جمعی ماقبل تاریخ باقی مانده است که شاید بهترین شواهد از بدترین انقراض انبوهی باشد که در تاریخ زمین رخ داده است.

در این محل ماهیهای فسیل شده، گیاهان، پستانداران، حشرات، خزندگان دریایی و حتی بخشی از تریسراتوپس (Triceratops) در کنار هم انباشته شدهاند و چشم انداز امواجی به بلندی ۹ متر را بازگو میکنند که همه چیز را درهم کوبیدهاند.

به گفته رابرت دی پالما (Robert DePalma) دانشجوی دکترای دیرینه شناسی دانشگاه کانزاس در فلورید: این اولین مجموعه از مرگ جمعی موجودات مختلف و بزرگ در مرز کرتاسه-ترشیری است که تا به حال از رویداد انقراض دایناسورها یافت شده است.

در طی دوره کرتاسه سازند هل کریک محل زندگی بسیاری از گونههای ماقبل تاریخ از قبیل موساسورها (mosasaurs) و آمونیتها بود. هنگامی که یک سیارک هزاران کیلومتر دورتر به زمین برخورد کرد موجی از سونامی ایجاد کرد که جانداران بسیاری را حتی از رودخانهها به خشکی پرتاب کرد.

بیشتر بخوانید: نسل دایناسورها قبل از برخورد مرگبار یک سیارک در حال شکوفایی بود

در ذرات ماسه خردههای شیشهای با نام تکتیت (tektites) وجود دارد، تکتیت ذراتی هستند که پس از ذوب شهاب سنگها بر اثر برخورد به جو زمین از شهاب سنگ جدا میشوند. در فسیل ماهیها ذرات تکتیت وجود دارد که بنظر می رسد هنگام شنا یا غذا خوردن وارد بدن آنها شده است. کارشناسان می گویند که ماهیها اولین قربانیان برخورد سیارک به زمین بودهاند.

شواهد فسیلی نشان میدهد که تکتیتها ۱۰ تا ۲۰ دقیقه پس از اولین موج برخورد، از آسمان باریدهاند و پس از آن دومین موج برخورد ماهیها و سایر جانداران را در بین گل و لای مدفون کرد. پروفسور مارک ریچاردز (Mark Richards) از دانشگاه واشنگتون میگوید: امواج لرزهای ۹ تا ۱۰ دقیقه پس از برخورد به محل رسیدهاند و در حالی که ماهی ها در گل و لای بودند گوی های ریز شیشه ای تکتیت شروع به بارش کرده است. تاثیر این ذرات داغ به حدی بوده که می توان دگرسانی را در لایه های نرم گلی مشاهده کرد.

تیم تحقیقاتی به وجود ۲ موج عظیم باور دارند که زمین را مابین ۲۰ دقیقه لرزانده و در نهایت جانوران محل را با بیش از ۲ متر رسوبات مدفون کرده است. این رسوبات ضخیم با یک لایه خاکستری حاوی ایریدیوم پوشده شده است، عنصر کمیابی که  در شهاب سنگها، سیارکها و ستارههای دنبالهدار وجود دارد.

فسیلهای سازند هل کریک فقط یک تکه از ویرانی گستردهای است که از برخورد یک سیارک به دهانه چیکسولوب (Chicxulub) در مکزیک ایجاد شده است، برخوردی که در نهایت ۷۵ درصد گونههای جانوری زمین را از بین برد.

بیشتر بخوانید: تاریخچه دایناسورها از ظهور تا انقراض