آبهای شور مریخ می تواند اکسیژن کافی برای حیات داشته باشد
یک مطالعه جدید نشان میدهد که آبهای شوری که در زیر سطح مریخ وجود دارند میتوانند اکسیژن کافی برای زندگی ارگانیزمهای میکروسکوپی و حتی جانداران سادهای مانند اسفنجها مهیا کنند.
به گزارش علمی‌ها و به نقل از اسپیس، این خبر می تواند به دانشمندان برای سکونت در سیاره سرخ کمک کند. ولدا استامنکوویچ (Vlada Stamenković)، یکی از دانشمندان مجققان آزمایشگاه پیشرانۀ ناسا در کالیفرنیا میگوید: ما در دوره هیجان انگیزی زندگی می کنیم. با وجود اینکه برای سکونت در مریخ نیاز به کارهای زیادی داریم، اما امیدواریم که این موضوع باعث ایجاد هیجان در جامعه علمی جهان شود تا به مریخ به عنوان یک مکان بالقوه برای زندگی نگاه کنیم یا شاید همین الان هم در آن حیات وجود داشته باشد.
بررسی وجود آب در مریخ در گذشته توسط مدارگرد وایکینگ، مریخ نورد فرصت و کنجکاوی انجام گرفت. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که سیاره سرخ میلیارد ها سال قبل دارای اقیانوسهای بزرگی بود (بیشتر بخوانید: با کشف آب در قطب جنوب مریخ، احتمال وجود حیات فرازمینی قوت گرفت).
آبهای سطحی خیلی زود ناپدید شدند و پس از آن مریخ جو خود را از دست داد، تا به دنیای سرد و خشکی که ما امروز میبینیم تبدیل شود. اما محققان معتقدند که در زیر سطح مریخ مواد مرطوب که در آبخوانها دفن شده اند وجود دارند.
استامنکوویچ و همکارانش مدل پتانسیل اکسیژن مخازن آبهای نزدیک به سطح مریخ را شبیه سازی کرده و مقدار اکسیژن محلول را در نقاط مختلف مریخ محاسبه کردند. زندگی که ما امروزه در زمین می بینیم لزوما به اکسیژن نیاز ندارد زیرا در ابتدا ارگانیزمهای بی هوازی بودند. اما اکسیژن یک منبع غنی انرژی است که در دسترس بودن آن امکان فرآیندهای بسیاری را فراهم می کند، مانند ظهور گیاهان پیچیده و حیات جانوران (ایلان ماسک مریخ را به زمین تبدیل می‌کند).
محققان دریافتند که نمکهای مریخ میتوانند اکسیژن زیادی را در خود نگهداری کنند. مقداری که برای حیات ارگانیزمهای هوازی کافی است، البته این یک نظریه فرضی بوده و بر اساس شرایط زمین در نظر گرفته شده است. این مدلها نشان می دهند که ظرفیت اکسیژن محلول، تا حد زیادی در طول زمان از محلی به محل دیگر تغییر می کند و مقدار آن به درجه حرارت و میزان فشار بستگی دارد.