بهترین تصویر هابل از بازدید کننده بین ستاره‌ای منظومه شمسی
تلسکوپ فضایی هابل بهترین تصویر را از بازدید کننده بین ستاره‌ای منظومه شمسی فراهم کرده است، مسیر و سرعت این دنباله‌دار نشان می‌دهد که از خارج از منظومه شمسی آمده است.
به گزارش علمی‌ها و به نقل از Nasa، تلسکوپ فضایی هابل روز ۱۲ اکتبر یک تصویر دقیق از دنباله‌دار ۲I/بوریسف (۲I/Borisov) که اخیراً وارد منظومه شمسی شده، تهیه کرده است. تصویر هابل غلظت گرد و غبار را نیز در اطراف هسته آشکار کرده است، لازم به ذکر است که اندازه ذرات گرد و غبار این دنباله‌دار برای مشاهده توسط هابل بسیار کوچک است.
دنباله‌دار ۲I/بوریسف دومین بازدیدکننده بین ستاره‌ای شناخته شده است که از منظومه شمسی عبور کرده است. اولین بازدیدکننده بین ستاره‌ای اوموآموا (Oumuamua) بود که در سال ۲۰۱۷ از از فاصله ۳۸ میلیون کیلومتری خورشید عبور کرد. دیوید جوییت (David Jewitt) از دانشگاه کالیفرنیا و رهبر تیم مشاهده دنباله‌دار توسط هابل می‌گوید: در حالی که به نظر می‌رسید اوموآموا یک سنگ است، ۲I/بوریسف واقعاً فعال بوده و بیشتر شبیه به یک دنباله دار معمولی است. وی در ادامه می‌گوید: اینکه چرا این دو اینقدر باهم تفاوت دارند یک معما است.
دنباله‌دار ۲I/بوریسف به عنوان دومین شیء بین ستاره‌ای شناخته شده که وارد منظومه شمسی شده دارای اطلاعات ارزشمندی درباره ترکیب شیمیایی، ساختار و خصوصیات گرد و غبار سیاره‌ای است که احتمالاً مدتها پیش در یک سیستم ستاره‌ای بیگانه شکل گرفته‌اند، فراهم می‌کند.
بیشتر بخوانید: سیاره نهم منظومه شمسی احتمالاً یک سیاه‌چاله قدیمی است
آمایا مورو-مارتین (Amaya Moro-Martin) از مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور گفت: اگرچه یک سیستم ستاره‌ای دیگر می‌تواند کاملاً متفاوت از منظومه شمسی ما باشد، اما به نظر می رسد که خصوصیات این دنباله‌دار بسیار شبیه به ترکیبات شیمیایی سازنده منظومه شمسی بوده و بسیار قابل توجه است.
هابل تصویر این دنباله‌دار را از فاصله ۴۱۸ میلیون کیلومتری زمین گرفته است. ۲I/بوریسف در حال حرکت به سمت خورشید است و در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۱۹ به نزدیک‌ترین فاصله خود از خورشید می‌رسد که مقدار آن ۳۰۰ میلیون کیلومتر بوده و دو برابر فاصله خورشید از زمین است. این دنباله‌دار با یک مسیر شبه هذلولی در اطراف خورشید در حرکت است و نزدیک به ۱۸۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت دارد. تا اواسط سال ۲۰۲۰ ۲I/بوریسف ۸۰۰ میلیون کیلومتر از مشتری فاصله خواهد گرفت تا به فضای بین ستاره‌ای برود پس از آن میلیون‌ها سال طول می‌کشد تا وارد یک سیستم ستاره‌ای دیگر شود.
گنادی بوریسف (Gennady Borisov) ستاره شناس آماتور از کریمه برای اولین بار این دنباله‌دار را در تاریخ ۳۰ آگوست ۲۰۱۹ کشف کرد. پس از یک هفته مشاهدات توسط ستاره شناسان آماتور و حرفه‌ای در سراسر جهان، اتحادیه بین المللی نجوم و مرکز مطالعات اشیاء نزدیک به زمین در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، مسیر دنباله‌دار را محاسبه کرده و تایید کردند که از فضای بین ستاره‌ای آمده است.
تاکنون همه دنباله‌دارهای شناخته شده منظومه شمسی از کمربند کویپر (کمربندی از ذرات یخی که در ماورای سیاره نپتون قرار دارند) یا ابر اورت (منطقه‌ای که شامل ذرات یخی و گرد و غبار سیاره‌ای بوده و با فاصله یک سال نوری در لبه منظومه شمسی واقع شده است) نشأت می‌گرفتند.
بیشتر بخوانید: ۱۰ شی غیرسیاره‌ای در منظومه شمسی