خروج شعله‌های نور در اثر برخورد ۲ سیاهچاله
برای اولین بار در تاریخ نوری که در اثر برخورد ۲ سیاهچاله عظیم ایجاد شده بود، مشاهده شد این شعله‌های نور هزاران بار درخشان‌تر از نور خورشید بودند.
به گزارش علمی‌ها و به نقل از Dailymail، این نور پرانرژی از فاصله حدود ۴٫۶ میلیارد سال نوری و توسط آشکارساز موج گرانشی لایگو (LIGO) مشاهده شد. یک تیم بین المللی از ستاره شناسان آمریکایی و انگلیسی این شعله‌ور شدن عظیم ناشی از برخورد دو سیاهچاله در مرکز یک کهکشان دور را کشف کردند. از آنجایی که نیروی گرانش سیاهچاله آنقدر قدرتمند که نور نمی‌تواند از آن بگریزد، اهمیت این کشف بیشتر مشخص می‌شود.
هنگامی که دو سیاهچاله به دور یکدیگر چرخیده و در نهایت با هم برخورد می‌کنند امواج گرانشی در فضا-زمان ارسال می‌کنند، این امواج با ابزارهای بسیار حساسی نظیر آشکارسازهای لایگو و ویرگو شناسایی می‌شوند. پدیده امواج گرانشی اولین بار در نظریه نسبیت عام انیشتین پیش بینی شد تا این که ۱۰۰ سال بعد، در سال ۲۰۱۶ به کمک تأسیسات لایگو مشاهده گردید. این کشف چنان با اهمیت بود که سه فیزیکدان (راینرویس، بری سی بریش و کیپ تورن) در سال ۲۰۱۷ برنده جایزه نوبل فیزیک شدند.
بیشتر بخوانید: ثبت ۵ موج گرانشی عجیب در فضا-زمان در طول یک ماه
از آنجایی که ادغام سیاهچالهها یک فرآیند بدون نور و کاملاً تاریک است، چنین رویدادی برای تلسکوپ‌ها و سایر ابزارهای نوری قابل مشاهده نیست، اما اکنون برای اولین بار دانشمندان توانستند نور حاصل از این پدیده را شناسایی کنند.
پروفسور متیو گراهام (Matthew Graham) نویسنده اصلی این پژوهش گفت: این دو سیاهچاله کلان جرم از سالها پیش در حال آماده‌سازی برای شعله‌ور شدن، بودند. این شعله در مقطع زمانی درست و در مکان مناسب اتفاق افتاد تا با پدیده امواج گرانشی همزمان باشد. امواج مرتبط با شعله توسط آشکارسازهای امواج گرانشی لایگو در آمریکا و همتای اروپایی آن ویرگو ثبت شدند. گراهام در ادامه گفت: ما به این نتیجه رسیدیم که احتمالاً شعله‌ور شدن در نتیجه ادغام سیاهچاله است، اما باید سایر احتمالات را نیز در نظر داشته باشیم.
سیاهچالههای کلان جرم عمدتاً در مرکز کهکشان‌ها قرار دارند، از جمله سیاهچاله کلان جرم کمان ای که در قلب کهکشان راه شیری دارد. این غول‌ها توسط یک دیسک جریانی گازها احاطه شده‌اند که با نام قرص برافزایشی شناخته می‌شود. این جریان گاز به جمع شدن سیاهچالههای کوچکتر کمک کرده و باعث می‌شود که آنها با هم ادغام شده و یک سیاهچاله بزرگتر ایجاد کنند.
در هنگام ادغام، سیاهچاله جدید دارای سرعت بسیار زیادی است، در نتیجه باعث رفتاری شبیه به لگد زدن می‌شود که از طریق دیسک گازها به فضا انتشار می‌یابد. دانشمندان می‌گویند این (لگد) واکنش گازها به سرعت زیاد سیاهچاله جدید است که یک شعله نور ایجاد می‌کند و با تلسکوپ‌های زمینی قابل مشاهده است. پیش بینی می‌شود که این شعله‌های نور از چند روز تا چند هفته پس از ایجاد امواج گرانشی اولیه حاصل از ادغام، شروع شوند.
در این مورد بخصوص نیز تأسیسات ZTF دانشگاه کلتک (Caltech) که برای شناسایی میزان انتشار غیرعادی نجومی طراحی شده، نتوانست این واقعه را فوراً شناسایی کند. هنگامی که دانشمندان به عقب برگشتند و تصاویر بایگانی شده ماه‌های بعد را بررسی کردند، سیگنالی را مشاهده کردند که روزها پس از پدیده امواج گرانشی ماه می ۲۰۱۹ آغاز شده بود. این داده‌ها نشان دادند که شعله نور به آرامی در طی یک ماه محو می‌شود.
اخترشناسان قبلاً شعله‌های انرژی سیاهچالهها را دیده بودند، اما این اولین بار بود که توانستند شعله نور را مشاهده کنند. اگر آنها دوباره بتوانند نور حاصل از ادغام سیاهچالهها را تشخیص دهند، این مسئله در کشف منشاً سیاهچاله بسیار مفید خواهد بود.
.
بیشتر بخوانید: در صورت سقوط به یک سیاهچاله چه اتفاقی برایتان خواهد افتاد؟