در صورت سقوط به یک سیاهچاله چه اتفاقی برایتان خواهد افتاد؟
سیاهچالهها بدون شک یکی از عجیب‌ترین مکان‌های جهان هستند. این اجسام فضایی آنقدر عظیم و قدرتمند هستند که به طور مخفیانه فضا و زمان را تغییر شکل می‌دهند، آنقدر متراکم‌اند که مراکز آنها “نقاط بی‌نهایت” نامیده می‌شوند، و چنان تاریک‌اند که حتی نور نیز نمی‌تواند از آنها فرار کند با این توصیفات جای تعجب ندارد که بسیاری از مردم به این مسئله فکر می‌کنند که چگونه می‌شود از آنها بازدید کرد.
همانطور که از نام آنها مشخص است، یک مکان تفریحی نیستند. برای ورود به داخل سیاهچاله باید از قرص برافزایشی عبور کنید. قرص برافزایشی یک دیسک بسیار داغ و چرخان متشکل از مواد، گرد و غبار و گاز در اطراف سیاهچاله است که اجسام قبل از سقوط به درون سیاهچاله با سرعت نزدیک به سرعت نور و دمای چند هزار درجه در اطراف آن می‌چرخند، پس از عبور این قمست به داخل سیاهچاله می‌رسید.
درون یک سیاهچاله از افق رویداد و تکینگی تشکیل شده است. افق رویداد مرز اطراف دهانه و مهمترین ویژگی یک سیاهچاله است. این بخش، ناحیه‌ای از فضا-زمان است که عبور نور و ماده از آن تنها در یک جهت و صرفاً به سمت درون امکان پذیر است به همین علت به آن نقطه بی‌بازگشت می‌گویند.
در ادامه با گذر از نقطه بی بازگشت به تکینگی خواهید رسید. تکینگی ناحیه‌ای است که در آن خمیدگی فضا-زمان بی‌نهایت می‌شود، نقطه واحدی در فضا-زمان که جرم سیاهچاله در آن متمرکز است. حجم ناحیه تکینگی صفر است به همین دلیل چگالی ناحیه تکینگی بی‌نهایت است، در نتیجه نیروی گرانش نیز بی‌نهایت خواهد بود. در اینجا فضا و زمان مفهوم خود را از دست می‌دهند و قوانین فیزیکی که تاکنون کشف کرده‌ایم دیگر کاربردی ندارد.
بیشتر بخوانید: سیاهچاله چیست و چه چیزی در درون آن وجود دارد؟
در داخل یک سیاهچاله نیروی گرانش بسیار قدرتمند است به همین دلیل اگر بخواهید در آن قدم بردارید، بدن شما از نزدیک شبیه به خمیردندانی که از لوله خارج می‌شود، خواهد شد.
در نزدیکی یک سیاهچاله تقریباً هم اندازه زمین، نیروی جاذبه آنقدر زیاد خواهد بود که تاثیر آن بر روی پای شما از تاثیرش بر روی سر شما بیشتر خواهد بود. به همین علت کشیده خواهید شد، همینطور کشیده و کشیده‌تر شده تا اینکه بدنتان متلاشی شود. سر مارتین ریز (Sir Martin Rees) اخترفیزیکدان انگلیسی این وضعیت را اسپاگتی شدن نامید. از آنجایی که مغز شما فوراً به اتم‌های تشکیل دهنده آن تجزیه خواهد شد، از اینرو فرصت کمی برای مشاهده منظره یک سیاهچاله هم اندازه زمین خواهید داشت.
با این توصیفات اگر هنوز مصمم به بازدید از سیاهچاله هستید توصیه می‌کنیم از سیاه‌چاله‌های بزرگ بازدید کنید؛ مثل یک سیاهچاله به اندازه کل منظومه شمسی! در اینصورت نیروی گرانشی شما را اذیت نخواهد کرد و لازم نیست نگران اسپاگتی شدن باشید. مزیت سیاهچاله بزرگ این است که می‌توانید راحت در آن زندگی کنید، البته تا وقتی که هنوز به تکینگی نرسیده‌اید.
اگر به هر دلیل محالی پس از گذر از یک دیسک چرخان و بسیار داغ شما را به سرعت تبدیل به خاکستر نکرد و زنده ماندید به سمت افق رویداد حرکت خواهید کرد. در حین حرکت از این ناحیه اگر یک ناظر سقوط شما به سیاهچاله را تماشا کند، حرکت شما برای او مانند حرکات آهسته خواهد بود. این وضعیت ادامه خواهد داشت تا به افق رویداد برسید، در اینجا زمان متوقف می‌شود (نسبیت).
با متوقف شدن زمان کسی که شما را نظاره می‌کند تصور خواهد کرد که شما در افق رویداد منجمد شده‌اید. در حقیقت به خاطر شدت جاذبه، نوری که از شما منتشر می‌شود به رنگ قرمز تغییر خواهد کرد. در نتیجه آنها قادر به مشاهده اتفاقاتی که برای شما می‌افتد، نخواهند بود.
پس از گذر از افق رویداد اگر بازدید از تکینگی و جاذبه بی‌نهایت سبب کشته شدن شما نشد و زنده ماندید در این صورت آثار انحنای فضا-زمان پیش بینی شده در نظریه نسبیت عام انیشتین را به صورت مستقیم خواهید دید. به یاد داشته باشید که نیروی گرانش در اینجا آنقدر قدرتمند است که سبب انحنای فضا-زمان می‌شود!
اول از همه، وقتی به یک سیاهچاله سقوط کنید به محدوده سرعت نور نزدیک می‌شوید. بنابراین هر چه سریعتر در فضا حرکت کنید، حرکت شما در زمان کندتر خواهد شد. علاوه بر این، در هنگام سقوط چیزهایی در مقابل شما اتفاق می‌افتند که باعث می‌شود تا یک اتساع زمان بزرگ را تجربه کنید. بنابراین اگر قادر بودید در سیاهچاله به جلو نگاه کنید، اجسامی که در گذشته در آن سقوط کرده‌اند را خواهید دید. و به همین ترتیب اگر به عقب نگاه کنید اجسامی را خواهید دید که قرار است در آینده به آن سیاهچاله سقوط کنند! در نتیجه قادر خواهید بود که کل اتفاقات عالم را از لحظه آغاز تا پایان مشاهده کنید.
با این اوصاف به نظر می‌رسد که بازدید از سیاهچاله باید بسیار جذاب باشد. اما جدا از مسئله فاصله بسیار زیاد ما تا آنها (نزدیک‌ترین سیاهچاله به ما کمان ای در مرکز کهکشان راه شیری است)، بشر هیچوقت قادر به مشاهده داخل سیاهچاله نخواهد بود حتی در صورت مشاهده هم نخواهد توانست اطلاعات آن را به بیرون انتقال دهد. به همین دلیل این اجسام همیشه برای ما به عنوان یک مکان اسرار آمیز باقی خواهند ماند.
تماشا کنید: مقایسه اندازه انواع سیاهچالهها (فیلم)
خسته نباشی دلاور
ول کنید تو رو خدا بشر در مقابل خداوند یا طبیعت هیچگونه علم و درک و قدرتی ندارد جالبه ما هنوز از اعماق زیر هفت هشت هزار متر زیر اقیانوس‌ها کاملا بی‌خبریم بعد این همه از فضا و منظومه میگیم نه اینکه علمی نداریم. داریم ولی یه قطره در مقابل کل کهکشان ها
آخ که چقد موافقم با حرفت ولی قبول کن سیاهچاله ها خیلی باحالن
دوست عزیز شاید هشت هزار متر زیر اقیانوس ارزش گشتن نداشته باشه چون نهایتش مگه با چی قراره روبرو بشیم؟اما در مقابل فضا کهشکهان….اونقدر بزرگه که نمیشه در موردش صحبت کرد .به قول خودتون هنوز علمی در مقابل فضا و کهکشان ها نداریم چون علم فعلیمون از فضا اندازه ی یه قطره ی کوچیک مقابل کهکشان هستش اما یک روزی بدون شک علم اونقدر پیشرفت می‌کنه که مسافرهای بین کهکشانی خواهیم داشت اما حیف که من و شما نیستیم ببینیم و لذت ببریم خوش به حال اونایی که اون روز رو میبینن