پروژه هارپ یا برنامه پژوهشی یونوسفر فعال با فرکانس بالا
برنامه پژوهشی یونوسفر فعال با فرکانس بالا، یک برنامه تحقیقاتی است که به تجزیه و تحلیل یونوسفر میپردازد، بخشی از اتمسفر فوقانی که از حدود ۸۵ کیلومتری سطح زمین تا ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری را شامل میشود.
به گزارش علمیها و به نقل از لایوساینس، این برنامه توسط ارتش ایالات متحده، دانشگاه آلاسکا و آژانس پروژههای تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا انجام میشود. ارتش ایالات متحده به یونوسفر (Ionosphere) علاقهمند است، زیرا این بخش از جو در انتقال سیگنال های رادیویی نقش مهمی دارد.
در پروژه هارپ پرتوهای رادیویی را به یونوسفر فرستاده سپس پاسخهای آن را مطالعه میکنند. ایستگاه تحقیقاتی هارپ در گاکونای آلاسکا (Gakona) میباشد، جایی که دارای یک فرستنده فرکانس رادیویی با قدرت بالاست که میتواند بخش کوچکی از یونوسفر را تحریک کند.
هدف از این برنامه بررسی فیزیک یونوسفر است تا با درک بهتر از آن، هنگام وقوع طوفانهای خورشیدی آسیب به دستگاههای الکتریکی را کاهش دهند. در سال ۲۰۱۴ نیروی هوایی آمریکا اعلام کرد که برای این پروژه ۲۹۰ میلیون دلار هزینه کرده ولی دیگر تمایلی به ادامه فعالیت آن ندارد، به همین دلیل این پروژه اکنون زیر نظر دانشگاه آلاسکا فعالیت میکند.
پروژه هارپ در اصل در دوران جنگ سرد برای تسهیل ارتباطات زیردریاییهای مجهز به سلاح اتمی طراحی شد. در آن سالها زیردریایی های هستهای مجهز به موشکهای دارای کلاهک اتمی در آبهای عمیق حرکت کرده و از دید همدیگر پنهان میشدند، آنها با رفتن به زیر آب خود را از شناسایی شدن مخفی میکردند اما با این کار امکان ارتباط با آنها کم میشد.
یکی از راهحلهایی که برای این مشکل پیشنهاد شد استفاده از الکتروجتها بود. یعنی انتشار ذرات باردار در یونوسفر مانند یک آنتن واقعی عمل کرده و امکان فرستادن پیام به زیردریاییها را فراهم میکند. وقتی در اواسط دهه ۱۹۸۰ این فرضیه بهطور آزمایشگاهی ثابت شد تلاش برای ساخت تأسیساتی به این منظور آغاز شد.
تئوریهای توطئه متعددی در مورد خطرات پروژه یا استفاده از این تأسیسات بعنوان یک سلاح مخفی عنوان شده است. از ایجاد زمین لرزههای متعدد در مناطق مختلف جهان، تا کنترل آب و هوا، مشهورترین این نظریات از طرف روزنامه پراودا در روسیه و نیز هوگو چاوز در سال ۲۰۱۰ مطرح گردید که در آن مدعی شدند آمریکا با این تأسیسات زلزله هائیتی (Haiti) را خلق کرد. پرس تیوی در گزارشی از منبعی روسی نقل کرده بود که نیروی دریایی آمریکا قصد داشته با استفاده از پروژه هارپ زلزلهای را در ایران ایجاد کند که اشتباهاً هائیتی مورد اصابت امواج زلزلهساز آن قرار گرفت.
در این گزارش تئوریهای دیگری نیز در مورد هارپ مطرح شد از جمله ارتباط آن با زلزله سیچوان در چین و زلزله ۶٫۵ ریشتری کالیفرنیا نیز اشاره شده بود. با اینکه امکان کنترل آب و هوا و غیره توسط پروژههایی مثل هارپ از طرف منابع بسیاری مطرح شده، اما هیچگونه سند یا مدرک مستدل علمی در پشتیبانی از تأثیرات هارپ و ادعاهای مربوطه تاکنون در مجامع علمی مطرح یا منتشر نشده است.
در سال ۱۹۹۹ کمیسیون روابط خارجه و امنیت و دفاع اروپا در گزارشی به پارلمان اروپا از احتمال استفاده از هارپ به عنوان یک سلاح، ابراز نگرانی کرده و خواستار پایبندی به مفاد قطعنامههای سازمان ملل در این مورد شد. با این حال اتحادیه اروپا در نروژ و روسیه در نیژنی نووگورود نیز تأسیسات مشابهی دارند که از هارپ قدرتمندتر است.