چرا برخی از مارها کشنده تر از بقیه هستند
به گزارش علمیها و به نقل از تک اکسپلوریست، مارها به خاطر داشتن زهرهای قوی بدنام هستند، واقعیتی که از آنها شکارچیانی مرگبار و همچنین وحشتناک میسازد. به عنوان مثال برخی گونهها مانند کبریها، بومسلنگها (boomslangs) و مارهای زنگی بیش از آنچه که نیاز داشته باشند در بدن خود زهر دارند و با آن میتوانند هزاران را حیوانات شکار کرده و چند انسان را بکشند.
اما همه مارهای سمی خیلی خطرناک نیستند، به عنوان مثال، مار دریایی مرمری فقط اندازه کمی زهر دارند که بطور قابل ملاحظهایبیخطر است. اینکه چرا زهر مارها برای کشتن یا ناتوان کردن طعمهها اینقدر با هم متفاوت است برای دانشمندان جای بحث بوده و نظریه هایی درباره آن ارائه شده است.
در یک تحقیق که توسط محققانی از دانشگاههای ملی ایرلند، گالوی، دانشگاه سنت اندروز، دانشکده ترنیتی کالج و انجمن زیست شناسی لندن انجام شده دانشمندان کشف کردند که چرا زهر برخی از مارها بسیار مهلک تر از سایر مارها است.
تماشا کنید: مار دو سر و بسیار نادر که هنگام غذاخوردن با خود درگیر است
آنها مقادیر کیفی و کمی از زهر بیش از ۱۰۰ گونه مار شامل مارهای زنگی، کبری و مارهای درختی بومسلنگ آفریقا، مارهای دریایی و افعی ها را با یکدیگر مقایسه کردند. آنها دریافتند که میزان خطر زهر با غذایی که مار میخورد تکامل یافته است. این تحقیق همچنین نشان داد که میزان زهر مار به اندازه مار و محیطی که در آن زندگی می کند بستگی دارد.
دکتر کوین هیلی (Kevin Healy) از دانشگاه سنت اندروز میگوید: این نتایج از دیدگاه تکاملی منطقی است؛ زیرا ما انتظار داریم که تکامل سم را شکل دهد تا بتواند در شکار حیوانات هدف کارآمدتر باشد. شما در دریا موش نمیبینید بنابراین تکامل زهر مارماهی به صورتی است که بر روی ماهی تاثیر داشته باشد.
دکتر اندرو جکسون (Andrew Jackson) می گوید: مانند همه مواد میزان سم به دوز آن بستگی دارد. حتی الکل، قهوه و آب می توانند در حجم بالا سمی باشند بنابراین ما باید در نظر بگیریم که گونه های مختلف مارها چه میزان سم تولید و ذخیره میکنند. ما دریافتیم که گونه های بزرگ زمینی سم زیادی تولید میکنند و گونه های درختی و آبی کمترین میزان سم را دارند. این تفاوت ممکن است به این دلیل باشد که مارها چه میزان با شکار خود را در این محیط های مختلف برخورد میکنند، در گونه های زمینی نیاز به ذخایر سمی بیشتری دارند تا از فرصتهای کمیاب استفاده کنند.
دکتر هیلی میگوید: گام بعدی این است که ببینیم این مدل چگونه میتواند توانایی زهر را در گروههایی که مورد آزمایش قرار گرفتند پیش بینی کند. از داده های زیست شناختی و تکاملی گونه های موجود، می توانیم برای اهداف زیست پزشکی مانند توسعه دارویی استفاده کنیم.
بیشتر بخوانید: بلعیده شدن یک زن توسط مار پایتون ۷ متری