شهاب‌سنگ‌ها آب، کربن و مواد فرار را به زمین آورده‌اند
دانشمندان ادعا می‌کنند که احتمالاً برخورد شهاب‌سنگ‌ها باعث تشکیل حیات در زمین شده، زیرا آنها مقدار زیادی آب، کربن و مواد فرار را به سیاره ما آورده‌اند.
به گزارش علمی‌ها و به نقل از Dailymail، به گفته کارشناسان مواد شیمیایی موجود در سنگ‌های اولیه زمین، اثبات کننده این نظریه است که برخورد شهاب‌سنگ‌ها باعث ایجاد حیات در کره زمین شده است.
محققان برای این منظور ایزوتوپ‌های عنصر سلنیم (Selenium) را بررسی کردند، تعداد پروتون‌ها و الکترون‌های این عنصر یکسان است اما تعداد نوترون‌های مختلفی دارد. ایزوتوپ‌های یکسانی از عنصر سلنیم در سنگ‌های قدیمی و شهاب‌سنگ‌ها مشاهده شد. این نشان می‌دهد که سلنیم، مقادیر زیادی آب و سایر سازندگان حیات از خارج از جهان ما سرچشمه گرفته‌اند.
برخی از دانشمندان با نظریه پان‌اسپرمیا (Panspermia) پا را فراتر از سایرین گذاشته‌اند، طبق نظریه پان‌اسپرمیا زندگی توسط باکتری‌هایی که در دنباله‌دارها یا شهاب‌سنگ‌ها وجود داشته در سراسر جهان پخش شده است.
محققان گروه ژئوشیمی ایزوتوپی دانشگاه توبینگن (Tübingen) آلمان از تکنیک جدیدی برای شناسایی ایزوتوپ‌های سلنیم استفاده کردند. این تیم تحقیقاتی نمونه‌هایی از سنگ‌های گوشته را که توسط فرآیندهای تکتونیکی به سطح آورده شده و از زمان تشکیل کره زمین بدون تغییر باقی مانده بود را مورد بررسی قرار دادند. اندازه‌گیری آنها نشان داد که اثر ایزوتوپی سلنیم در این سنگ‌ها با شهاب‌سنگ‌های لبه منظومه شمسی مطابقت دارد.
بیشتر بخوانید: پیدایش حیات در زمین مدیون برخورد یک سیاره در ۴٫۴ میلیارد سال پیش است
طبق محاسبات این تیم حدود ۶۰ درصد آب زمین از شهاب‌سنگ‌های لبه منظومه شمسی تأمین می‌شود. آنها می‌گویند این تنها راهی است که اقیانوس‌ها می‌تواستند شکل بگیرند. مواد فرار موجود در این شهاب‌سنگ‌ها همچنین در شکل گیری اتمسفر محافظ زمین نیز نقش داشته‌اند. دکتر ماریا ایزابل واراس-ریوس (María Isabel Varas-Reus) می‌گوید: این شهاب‌سنگ‌ها شرایط مساعد را برای زندگی در زمین ایجاد کردند تا حیات به صورت فعلی خود شکل گیرد.
مدتی است که امکان اندازه‌گیری ایزوتوپ‌های سلنیم با غلظت‌های زیاد از نمونه‌هایی مانند نمونه‌های موجود در رودخانه‌ها وجود دارد. در حالی که غلظت سلنیوم در سنگ‌های دما بالا، مانند نمونه‌های مربوط به گوشته بسیار کم است.
برای اندازه‌گیری سلنیم نمونه‌ها باید در دمای بالا حل شوند در حالی که این عنصر در این دما فرار است و می‌تواند به فرآیند اندازه‌گیری آسیب رساند. تیم تحقیقاتی از روش جدیدی استفاده کرد که امکان سنجش ایزوتوپ‌های سلنیم را در این سنگ‌های دمای بالا امکان پذیر می‌کند.
دکتر واراس-ریوس می‌گوید: ما بسیار شگفت‌زده شدیم که اثر ایزوتوپ سلنیم گوشته زمین با نوع خاصی از شهاب‌سنگی که از منظومه شمسی بیرونی است مطابقت دارد. این کندریت‌های (chondrites) کربن‌دار فراتر از کمربند سیارکی منظومه شمسی بوده و از مناطق نزدیک به سیارات مشتری، زحل، اورانوس و نپتون هستند.
بیشتر بخوانید: بررسی ۷ نظریه درباره منشأ حیات