چرا چرخش اورانوس برخلاف سایر سیارات از کنارههای آن است؟
اورانوس سیاره عجیب و غریبی است، تنها سیارهای که کنارهها میچرخد. دانشمندان اکنون میگویند که برخورد یک جسم به اندازه حداقل دو برابر بزرگتر از زمین سبب ایجاد این وضعیت شده است.
به گزارش علمیها و به نقل از دیلیمیل، جیکوب کگریس (Jacob Kegerreis) محقان دانشگاه نجوم دانشگاه دورهام، در کنفرانس علمی بزرگ زمین و فضا میگوید که شبیه سازیهای کامپیوتری دقیق نشان میدهد که سنگهای عظیم به سیاره هفتم منظومه شمسی برخورد کردهاند.
اورانوس در منظومه شمسی منحصر به فرد است. این سیاره عظیم با زاویه حدود ۹۰ درجه در کنار آن میچرخد و پنج قمر بزرگ دارد. جیم گرین (Jim Green) دانشمند ارشد ناسا میگوید: میدان مغناطیسی اورانوس یکپارچه است. این سیاره تنها سیارهای است که فرایند حرارتی داخلی ناشی از هسته ندارد. همانند زحل سیستم حلقه دارد اما این حلقهها ضعیف هستند. کگریس میگوید: شبیه سازیهای کامپیوتری نشان میدهد که برخورد و تغییر شکل اورانوس طی چند ساعت اتفاق افتاده است.
بیشتر بخوانید: ۱۰ نکته خواندنی درباره سیاره اورانوس
به نظر گرین ممکن است که شیء بزرگی که به اورانوس برخورد کرده هنوز هم در منظومه شمسی و در جای بسیار دوری باشد. او گفت که مدار این سیاره متناسب با نظریه سیاره X است و در اطراف پلوتو به دور خورشید میچرخد. گرین میگوید که سنگهای کوچکتر و به اندازه پلوتو اورانوس را تحت تاثیر قرار داند، اما تحقیق کگریس به یک مظنون بزرگ ناشناخته اشاره میکند.
این برخورد ۳ تا ۴ میلیارد سال پیش رخ و احتمالا قبل از شکلگیری قمرهای بزرگ اورانوس رخ داده است. کگریس میگوید: هنگامی که این اتفاق عجیب رخ داد گرانش حاصل از کجی اورانوس ۵ قمر را همانند نیروی جزر و مدی به طرف خود کشید. این فرآیند میتواند یک پوسته یخی درست کند که حرارت درونی اورانوس را در خود نگه دارد. بیش از یک دهه پیش ناسا اورانوس و نپتون را به عنوان دو سیاره بزرگ یخی طبقه بندی کرده و از غولهای گازی نظیر زحل و مشتری جدا کرد.
بیشتر بخوانید: کشف راز تکامل منظومه شمسی با مطالعه قدیمی ترین شهاب سنگ